Yazılar

Sansürle mücadele, kanserle mücadeleye benzemez. Sağlıklı beslenmenin, bazı şeylerden kaçınmanın kanser riskini azaltması gibi, kendi çapında belli tedbirler almak sansürü önlemez. Sansürle ancak her sansür vakasına karşı direnerek, sansürleme çabasını boşa çıkararak yani göğüs göğüse savaşarak mücadele edilir.

Bugün geldiğimiz noktada sansür konu olduğunda en fazla gündeme gelen başlık ‘eser işletme belgesi’ zorunluluğu. Ama gerçekten sansürle ilgili tek derdimiz bu mu? Festivallerin ‘örtük’ sansürleri, piyasa sansürü ve belki de en fazla üzerinde durulması gereken, bizzat yaratıcıların uyguladıkları/ uygulamak zorunda kaldıkları ‘otosansür’, bugün sansürün farklı biçimlerde karşımıza çıkan hâlleri.

Sur’da zabıta görevine zorlanan tiyatroculardan Emin Yalçınkaya ve Vural Tantekin emeklilik isteyince, 27 yıllık hakları yok sayılarak işlerine son verildi. İki oyuncu, uygulamanın keyfi olduğu gerekçesiyle Diyarbakır 1 No’lu İş Mahkemesi’ne başvurdu. Davanın ilk duruşması nisan ayında görülecek.

26. Uluslararası İstanbul Sanat Fuarı-Artist 2016 kapsamında “Sanat ve Sansür” başlıklı panelde, çeşitli biçimlerde karşımıza çıkan sansür vakalarına dair yapılabilecekler, geliştirilebilecek stratejiler konuşuldu.

Yukarıdaki uzun başlık –seydi, -saydı eklerinden de anlaşılacağı gibi, gerçekleşmemiş bir etkinliğe atıfta bulunuyor. Baskılar sonucu iptal kararı alınan 5. Uluslararası Çanakkale Bienali’nin genel sanat yönetmeni Beral Madra yaşananları anlatıyor.

Leviathan ve Elena gibi ses getiren filmlerin ödüllü yönetmeni Andrey Zvyagintsev: Sanatçının devlete karşı hiçbir yükümlülüğü yoktur ama devletin sanatçıya yardım etme yükümlülüğü vardır. İktidar, dehayı teşvik etmek, halkın içindeki yetenekli temsilcilerin ortaya çıkarılmasını desteklemekle yükümlüdür